De laatste dag Kaapstad
16 sep. 2015
🇿🇦
vanuit Zuid-Afrika
Dinsdag.
Vandaag laten we ons rijden. Kaapstad heeft een schitterend net van hop-on hop-of bussen die de stad en de omgeving aandoen. We starten rond 10u00, na een laat maar heerlijk ontbijt. In een
druilerige regen gaan we op zoek naar de bushalte. We hebben geluk, onderweg kruist de bus ons pad en we worden zonder problemen aan boord genomen. Zoals altijd en overal in Kaapstad is de service
impécable en supervriendelijk. De namen van de straten zijn Afrikaans: Breestraat, Waalstraat, ... Langs de chique villawijken rijden we de stad uit. Overal hekkens, prikkeldraad en waarschuwingen:
bij inbraak wordt onmiddellijk geschoten. Zuid-Afrika kent veel criminaliteit, de tegenstelling tussen zwarte armoede en blanke rijkdom is hier niet vreemd aan. En wapens zijn er heel normaal.
Ten zuiden van de stad ligt de township Imizamu Yethu, op een berghelling. We lopen door de krotten opgetrokken in zinken golfplaten. Een toilet per 20 personen, gemeenschappelijke waterpunten, wel
elektriciteit. Hier en daar een paar betere huisjes, gebouwd met fondsen van een Ierse liefdadigheidsinstelling. De armoede is schrijnend, meer dan 30 % is werkloos. Hier wonen een dertig duizend
mensen op een kluitje. Veel alcoholisme en HIV, hoewel de bewoners zelf inspanningen doen om de boel draaiende te houden. De gemeenschap zelf zorgt bijvoorbeeld voor wederopvoeding van
minderjarigen die betrokken waren bij moord. Er zijn primitieve gemeenschapshuizen, kerken, zelfs een bibliotheek, met Aspe vertaald in het Afrikaans en zowaar een Reinaert de vos. De bewoners zijn
vriendelijk niettegenstaande de modder, de viezigheid, het gebrek aan sanitair en de primitieve hutten. Iedereen is bereid tot een babbel en in het schooltje worden we door de kleuters met open
armen ontvangen. Iedereen wil op de foto en we kunnen de kinderen niet van het lijf houden. Opvallend: in de township zie je geen oudere mensen. Aan de rand van het dorp staat de teabag-shop, een
werkplaats waar oude theezakjes gedroogd, beschilderd en verwerkt worden tot kunstige wenskaarten, onderleggers en zelfs handtassen.
Een township lijkt een puinhoop en toch. Onze begeleider die er zelf woont, typeert het treffend: je kan veel verdragen als je maar hoop hebt...
Via de baaien langs de Atlantische Oceaan rijden we terug naar het stadscentrum. Hier bevinden zich we de wijken van de superrijken, waar Porsches en zware Mercedessen doodnormaal zijn. Onze bus
wordt bestormd door een bende Afrikaanse dames met blitse kapsels, felgekleurde nagels en Opzichtige outfits. Ze hebben blijkbaar het dagje van hun leven, lachen en tateren erop los en als we
foto's nemen poseren ze als volwaardige filmsterren.
Terug in de stad bezoeken we het 'District 6'-museum. District 6 werd tijdens de apartheid een blanke wijk en alle kleurlingen moesten verhuizen naar de rand van de stad. Het museum geeft een goed
beeld van de sterke tegenstellingen uit het verleden en de misbruiken van de blanken.
Op een marktpleintje in de oude stadswijken drinken we koffie en Zuid-Afrikaanse wijn. Rond Kaapstad liggen een paar uitstekende wijndomeinen. We wandelen naar het Victoria and Alfred Waterfront,
een hippe buurt in de oude haven met leuke winkels en massa's restaurants en laten ons in een visrestaurant verleiden tot de 'catch of te day'. Het is 'yellow tail', een zeevis met een stevige
structuur en heel lekker met het glaasje Chenin blanc.
Een leuke taxidriver brengt ons voor 70 Rand terug naar het hotel. Dit was het dus voor Kaapstad. Morgen om 6u00 richting Springbok.
Woensdag.
Het is fris als we de safaritruck opstappen en ook onze ontbijtpicknick is berekoud. Maar na 9u00 wordt het warm. Het wordt een rustige dag: we hebben 600 km voor de boeg en de chauffeur rijdt
flink door. Het landschap is gevarieerd: bergen, grasland en struikgewas wisselen elkaar af. Hier en daar schapen en een schaarse boerderij, en de godganse weg een draadafsluiting. De weg is kalm,
alleen komt er nu en dan een reuzenvrachtwagen voorbij. In de verte zien we een kilometerslange trein zich voortslepen in het landschap. Voorlopig weinig of geen wild. Rond 17u30 zijn we in de
lodge van Springbok, net op tijd om te genieten van de zonsondergang.
Reacties
Reacties
16 sep. 2015, 21:28
Kaapstad..boeiend..!
17 sep. 2015, 11:38
Wat hebben jullie een interesante reis
17 sep. 2015, 18:16
Zoals steeds, boeiende verhalen en mooi om te lezen, geniet ervan! Groetjes*
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!